Ένα αλλιώτικο Πάσχα φέτος, ένα Πάσχα που σίγουρα θα θυμόμαστε για πολλάάά χρόνια. Αυτό το Πάσχα νομίζω ότι νιώθουμε την σημασία της Μεγάλης Εβδομάδας, πιο πολύ από κάθε άλλη φορά, περιμένοντας και εμείς την δική μας Ανάσταση!

Βρισκόμαστε και εμείς σε μία δοκιμασία. Παλεύουμε για την ζωή μας, αλλά και για την ζωή των άλλων, για την υγεία μας (σωματική και ψυχική). Βρισκόμαστε μακριά από τα αγαπημένα μας πρόσωπα, μακριά από τους παππούδες μας, που οι ίδιοι είναι το Πάσχα μας, η γιαγιά που θα φτιάξει τα κουλουράκια, ο παππούς που θα είναι ο επικεφαλής του ψησίματος!♥️ Αλλά όσο και να μην μας αρέσει όλο αυτό, ξέρουμε ότι το κάνουμε για να είμαστε όλοι μαζί ΜΕΤΆ!.🙏

Φέτος δεν θα μαζευτούμε όλοι μαζί την Μεγάλη Πέμπτη να ξενυχτήσουμε στην εκκλησία που στολίζουν τον επιτάφιο (άρα δεν θα πιούμε και το γλυκό κρασάκι 😋), και δεν θα αγκαλιαστούμε, δεν θα φιληθούμε για να πούμε Χριστός Ανέστη! Δεν θα γλεντήσουμε την Κυριακή και γενικά τίποτα δεν θα θυμίζει το πέρυσι!

Ακούγονται πολύ μελαγχολικά και στενάχωρα όλα αυτά. Δεν θα πρέπει όμως να μας πάρει από κάτω και να σκεφτόμαστε αρνητικά! Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να επανέκτιμησουμε καταστάσεις. Να σκεφτούμε που δεν είμαστε σωστοί και να το διορθώσουμε! Να ξανά μοιράσουμε τον χρόνο μας και όταν τελειώσει όλο αυτό να μην αρχίσουμε ξανά να αγνοούμε τους ανθρώπους δίπλα μας! Και το σημαντικότερο είναι να μην θεωρούμε τίποτα δεδομένο! Πόσο δεδομένη είχαμε μια αγκαλιά; Πόσες φορές όταν μας πρότειναν μία βόλτα είπαμε : Δεν το αφήνουμε μωρέ για αύριο ; Τόσο σίγουροι ότι θα υπάρχει το αύριο!

Περιμένοντας λοιπόν την δική μας Ανάσταση, σας εύχομαι Καλό Πάσχα και όλαααα αργότερα θα είναι πολύ καλύτερα!

Σας φιλώ💋